Dokładne pochodzenie imbiru nie jest znane do dnia dzisiejszego. Wiadomo jednak, że roślina ta odznacza się wyjątkowymi właściwościami leczniczymi. Na terenie Europy imbir pojawił się w głównej mierze za sprawą Krzyżowców, którzy roślinę tą sprowadzili z Ziemi Świętej.
Obecnie imbir jest rośliną cieszącą się popularnością praktycznie na terenie całego świata. Jeśli chodzi o kraje europejskie najwcześniej pojawił się w Anglii, gdzie miał za zadanie ochronę ludności przed morową zarazą. Anglicy poza tym po dziś dzień uwielbiają napoje imbirowe. Imbir dodawany jest nie tylko do herbaty, ale również do piwa oraz do wina.
Imbir niewątpliwie jest jedną z najstarszych roślin leczniczych. Roślina ta wykorzystywana jest również jako przyprawa. Początkowo stosowano go jedynie do leczenia schorzeń związanych z układem pokarmowym, ale dzisiaj wiadomo już, że jego właściwości są znacznie bardziej cenne i mogą wspomagać leczeniu wielu innych dolegliwości.
Nie tylko silnie rozgrzewa i może być stosowany w leczeniu przeziębień oraz stanów grypowych. Jego właściwości sprawiają, że był on wykorzystywany przez wiele różnych dziedzin.
Oto główne funkcje imbiru:
Imbir jest ciepły, posiada właściwości rozgrzewające, w smaku jest ostry.
Najczęściej spotykany i używany jest w postaci świeżej (korzeń), rzadziej występuje suszony korzeń imbiru jako zioło (u nas bardziej powszechna jest wersja sproszkowana, mająca inne działanie niż forma suszona). Obydwie postaci imbiru, zarówno świeża jak i suszona, różnią się od siebie działaniem i mają nieco odmienny wpływ na organizm.
Świeży imbir
Pod względem składników odżywczych 100 g świeżego imbiru zawiera: 87 g wody, 1,4 g białka, 0,7 g tłuszczu, 8,7 g węglowodanów, witaminy B1 oraz B2, 4 mg wit. C, 20 mg wapnia, 45 mg fosforu, 7 mg żelaza, 387 mg potasu, ok 3% olejków eterycznych.
Świeży korzeń imbiru zalecany jest miedzy innymi przy:
Korzeń imbiru działa napotnie (w przypadku przeziębienia z awersją do zimna, by wywołać poty). Z uwagi na właściwości rozgrzewające i wzmagające krążenie krwi polecany jest osobom ospałym i ociężałym. Zalecany jest u osób z tendencją do zimnych kończyn (dłonie, stopy, kolana), z bladą cerą, bladymi ustami. Nie powinny stosować go osoby z oznakami wewnętrznego gorąca (gorące stopy i dłonie, niepokój, czerwone usta i czerwona twarz). Imbir posiada właściwości ogrzewające i rozpraszające zastój i zimno:
Kilka plasterków imbiru dodanych do potraw wzmacnia ich charakter rozgrzewający. W przypadku warzyw i owoców dodanie świeżego imbiru sprawi, iż będą one mniej wychładzające. Gdy dodamy imbir do mięs, ryb lub owoców morza, wówczas potrawy te będą miały bardziej rozgrzewający charakter. Świeży imbir ma swoje zastosowanie również jako dodatek do deserów, dań z owoców, kompotów, wówczas zmniejszają się ich właściwości nawilżające.
Suszony imbir
Imbir suszony (nie sproszkowany!) pomaga między innymi przy:
Aby zrobić samodzielnie imbir suszony, należy pokroić świeży korzeń imbiru razem ze skórką na plasterki i suszyć w piekarniku nagrzanym do temperatury 100 stopni Celsjusza przez ok 2-4 godziny, zaglądając od czasu do czasu, lub suszyć w suszarce elektrycznej do warzyw i owoców. W lecie warto suszyć imbir na papierze w przewiewnym i nasłonecznionym miejscu. Przechowywać w szczelnym i ciemnym naczyniu.
Polecamy w naszym sklepie:
Teksty zaczerpnięte ze stron imbir.org.pl oraz dziecisawazne.pl